عبدالله

[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن محمد بن علی بن عبدالله بن العباس بن عبدالمطلب، مکنی به ابوالعباس سفاح. نخستین خلیفهء عباسی است. ابومسلم خراسانی به سال 132 ه . ق. با وی به خلافت بیعت کرد و مردم را به اطاعت او خواند. وی مردی سخت عقوبت و بزرگ انتقام بود. بقایای امویان را بکشت و به دار زد و بسوخت تا آنجا که جز اطفال و کسانی که به اندلس گریختند کسی از آنان نماند. و بدان جهت او را سفاح گفتند که بسیاری از بنی امیه را بکشت و خون ایشان را بریخت. سفاح هاشمیه را بنا کرد و مقر حکومت خود ساخت. او نخستین کسی است که وزارت را در اسلام بوجود آورد و پیش از او امویان مردانی را جهت مشورت برمیگزیدند. وی به سال 104 ه . ق. متولد شد و در 136 ه . ق. به انبار درگذشت. (از الاعلام زرکلی).