عبدالله

[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن محمد بن عبدالله بن حسن بن الحسن بن علی بن ابی طالب شریف معروف به اشتر العلوی. از دعاه و پیشوایان شورش ضد عباسیان بود به همراهی پدرش در مدینه بر منصور عباسی خروج کرد. پدرش او را به بصره فرستاد تا اسبانی بخرد و او پس از خریدن اسب به سند رفت و از عمر بن حفص امیر آن ناحیت خلوت خواست و از فرماندهان وی برای پدر خویش بیعت گرفت. هنگامی که عمر بن حفص عازم حرکت بود خبر مرگ ابوالاشتر به وی رسید. عمر این خبر را از عبدالله مخفی داشت و او را نزد یکی از ملوک سند فرستاد و او در آنجا به اکرام بزیست. منصور او را طلبید ولی عمر اجابت نکرد سپس یکی از عمال منصور بر وی دست یافت و او را به سال 151 ه . ق. در شاطی مهران به قتل رساند. (از الاعلام زرکلی).