عبدالله
[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن محمد بن عبدالرحمان بن الحکم بن هشام. از ملوک بنی امیه به اندلس است. به سال 275 ه . ق. روز مرگ برادرش منذر مردم قرطبه با وی بیعت کردند. مورخان وی را از صلحای بنی امیهء مغرب میدانند. او به سال 300 ه . ق. در قرطبه درگذشت. در عهد وی شورشهایی بپا گشت. وی مردی مقتصد بود و اسراف را خوش نداشت. صدقات و مبرات بسیار میداد و مردی پرهیزگار و متفنن در علوم بود و به لغات عربی آشنایی داشت. (از الاعلام زرکلی).