احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن یوله المیهنی، مکنی به ابوالحسن، منسوب بمیهنه قریه ای بخابران بین سرخس و ابیورد و پسر او ابوسعید فضل بن احمد صاحب کرامات است. او از زاهر سرخسی و از او ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری روایت دارد و در شهر خویش به سال 440 ه .ق . وفات یافت و قبر او مزار است و حافظ بن حجر در تبصیر باختصار ذکر او آورده است. (تاج العروس، مادهء ی و ل).