عبدالله

[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن عمروبن عاص از قریش و صحابی است. در جاهلیت کتابت میکرد و سریانی را نیک میدانست. او پیش از پدر اسلام آورد و از حضرت رسول اجازه خواست تا آنچه او گوید بنویسد. وی مردی کثیرالعباده بود چندانکه پیغمبر او را فرمود جسد ترا بر تو حقی است و زن تو را بر تو حقی است و دو چشم تو را بر تو حقی است. در غزوات حاضر بود و به سال 65 ه . ق. در آخر خلافت عمر به طائف درگذشت. در صحیحین از او 700 روایت آمده است. (از الاعلام زرکلی).