عبدالله

[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن عمر بن محمد مشهور به الافیونی. از ادباء و شعراء عصر خود بود. مولد او طرابلس شام است و به مصر رفت و سپس به شام بازگشت و تا پایان عمر در دمشق سکونت جست. وی به سال 1154 ه . ق. به دمشق درگذشت. از تألیفات اوست: العقود الدریه فی رحله الدیار المصریه الزهرالبسام فی فضائل الشام. رنه المثانی فی حکم الاقتباس القرآنی. المنحه القدسیه فی الرحله القدسیه. دیوان شعر و جز آن. (از الاعلام زرکلی).