عبدالله
[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن علی بن محمد بن سلیمان بن حمائل مشهور به ابن غانم. شاعر است و به حدیث اشتغال داشت. ولادت و وفات او به دمشق بود. ولایت دیوان انشاء دمشق یافت و با صلاح الدین صفدی مراسلات داشت. از کتب او است: الفائق فی الکلام الرائق. تولد او به سال 711 ه . ق. است. و در 744 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی). رجوع به ابن غانم شود.