عبدالله

[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن صالح بن جمعه بن شعبان السماهیجی البحرانی. از فقها و ادبا بود. از تألیفات او است. جواهر البحرین فی احکام الثقلین. الصحیفه العلویه. مصائب الشهداء و مناقب السعداء در پنج مجلد. ریاض الجنان المشحون باللؤلؤ والمرجان، که به روش و سبک کشکول شیخ بهایی نوشته. کتاب الخطب. منیه الممارسین فی اجوبه الشیخ یاسین. المسائل الحسینیه و جز آن. وی به سال 1135 ه . ق. درگذشت. (از الاعلام زرکلی).