عبدالله

[عَ دُلْ لاه] (اِخ) ابن حسن صیدلانی. منجم معروف. در هندسه و احکام نجوم و حساب و جبر و مقابله بارع بود. از مؤلفات وی: شرح کتاب جبر محمد بن یونس خوارزمی در جمع و تفریق و ضرب و تقسیم است. تاریخ وفاتش به تحقیق معلوم نیست ولی چون ابن ندیم از وی یاد میکند قطعاً قبل از سالهای 377 که ه . ق. زمان تألیف الفهرست است بوده و از طرفی هم چون شرح کتاب خوارزمی را نموده بعد از سنین 259 ه . ق. است و در این مدت 118 سال میانهء ابن ندیم و خوارزمی حیات داشته و از طرفی دیگر میدانیم که اگر به زمان ابن ندیم نزدیک بود قطعاً سال وفاتش را بدست می آورد پس باید به خوارزمی نزدیکتر باشد از اینرو در آخر مائهء سوم هجری میزیسته است. (از گاهنامه).