احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن عمرالعتابی، ملقب بالامام و مکنی به ابوالقاسم. یکی از شُرّاح زیاده الزیادات محمد بن حسن شیبانی است و نیز از اوست: کتاب زیادات و زیادات الزیادات و شرح الجامع الکبیر محمد بن حسن شیبانی. وفات وی به سال 586 ه .ق . بود. مؤلف کشف الظنون ذیل الجامع الکبیر فی الفروع کنیهء او را ابونصر و ذیل کتب دیگر ابوالقاسم آورده است.