عباد
[عَبْ با] (اِخ) ابن اخضربن علقمه بن عباد المازنی التمیمی و اخضر شوی مادر اوست وی یکی از مردان مشهور عصر اموی است و به امر عبدالله بن زیاد با چهارهزار مرد جنگی به جنگ مرداس بن حدیر رفت و مرداس را بکشت و سر او را به نزد پسر زیاد فرستاد. وی به سال 61 ه . ق. در بصره به قتل رسید. (از الاعلام زرکلی).