احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن علی بن محمد بن محمد بن خاتون العاملی العیناثی، مکنی به ابوالعباس و ملقب بجمال الدین و پدر او محمد شمس الدین لقب داشت. وی از مشاهیر مشایخ اجازات است و شیخ شهید الثانی رحمه الله از او روایت دارد و در اجازهء کبیرهء مشهورهء خود القاب او را چنین آورده است: الامام الفاضل المتقن خلاصه الاتقیاء و الفضلاء و النبلاء. و او از شیخ علی بن عبدالعالی الکرکی روایت کند باآنکه وی با احمد در قرائت بر پدر او محمد عیناثی و نیز در روایت او از شیخ جمال الدین احمدبن الحاج علی العیناثی شرکت داشت و صاحب روضات گوید: من صورت اجازهء او را به شیخ علی محقق دیدم. پس روایت شیخ محمد بن خاتون العاملی العیناثی از شیخ علی رحمه الله چنانکه در امل آمده یا از آنجاست که وی را با محمد بن احمدبن محمد آتی الذکر یا مردی دیگر از این شجرهء میمونه اشتباه کرده است و یا مبنی بر قصور مؤلف آن کتابست در تحقیق درجات و انساب کما لایخفی علی اولی الالباب. (روضات ص 21). و رجوع به ابن خاتون شود.