عامه

[م مَ] (ع اِ) مردم بی علم و فرومایه. || هر چیز که شامل همه گردد و عمومیت داشته باشد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || چوبهای بهم بسته که بدان از دریا و جوی گذرند و صواب عامَه است. (منتهی الارب). || مقابل خاصه. همهء مردم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). قیامت بدان جهت که همه را فراگیرد. || جماعه و فی حدیث عثمان انّک امام عامه؛ ای امام الجماعه. (منتهی الارب). || بیخ دستار.