احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن عبدالله بن الحسن بن عیّاش بن ابراهیم بن ایوب الجوهری، مشهور به ابن عیاش و مکنی به ابوعبدالله. عالم شیعی. وی در اوائل مائهء پنجم هجری میزیست. صاحب روضات گوید: او از معاصرین شیخ طوسی است و جعفربن محمد دورستی از وی روایت کند. او راست از کتب مشهوره: کتاب مقتضب الاثر فی النص علی ائمه الاثنَیْعشر و این کتاب به وتیرهء کتاب علی بن الخراز قمی و تقلید آن نوشته شده است. و کتاب فی الاغسال المسنونه و جز آن و مجلسی در بحار و علماء دیگر در دیگر کتب از این کتاب روایت کنند. و رجوع به ابن عیّاش شود.