احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن عامربن فرقد القرشی الاندلسی. یکی از شاگردان شلوبین. او مدتی بمصر میزیست و سخت بعسرت معیشت دچار بود سپس بشام و بعد از آن بحلب رفت و هم بقاهره بازگشت و بتدریش اشتغال ورزید. او راست: شرح فصول ابن معطی. و وفات او بقاهره به سال 689 ه . ق. بود. و مؤلف روضات گوید: در نحو از بهاءبن النحاس امثل است و سیّی ء الخلق بود. رجوع بروضات الجنات ص86 س1 شود.