احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن زیاد غزی معروف به ابن اعرابی مکنی به ابوسعید محدث صوفی از مردم بصره نزیل مکه. یکی از کبار اصحاب جنید و عمرو بن عثمان مکی و نوری است از اسحاق زعفرانی و غیر او روایت داشته و تصنیف بسیار کرده است از آن جمله طبقات النساک. وی مجاور حرم بود و هم بدانجا به سال 340 ه . ق. یا 341 در گذشت. و تألیفاتی در تصوف دارد. رجوع بروضات ص59 شود.