ظلم
[ظَ لَ] (ع اِ) کالبد. || کوه. ج، ظُلوم. || لَقیته ادنی ظَلم أو ادنی(1) ذی ظَلم؛ أی اول کل شی ء أو حین اختلط الظلام أو ادنی ظلم القرب أو القریب.
(1) - در قاموس «أو اوّل» آمده و صورت متن از تاج العروس است.
(1) - در قاموس «أو اوّل» آمده و صورت متن از تاج العروس است.