طیب

[طَیْ یِ] (اِخ) ابن محمد رسول الله (ص). صاحب «الاصابه» در قسم سوم حرف طاء آورده که: الطیب ولد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم... تقدم فی الطاهر. و سیأتی زیاده فی عبدالله. (الاصابه ج3 ص301). در ذیل ترجمهء طاهر گوید: الطاهربن سید الخلق محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم. مادر طاهر خدیجه بنت خویلد بود. زبیربن بکار در ترجمهء خدیجه در کتاب نسب گوید: خبر داد مرا پسرعمم مصعب که خدیجه از حضرت پیغمبر صلوه الله و سلامه علیه دو پسر آورد، قاسم و طاهر که وی را طیب نیز میخواندند. ولادت طاهر بعد از بعثت پیغمبر (ص) واقع شد و در کودکی برفت از دنیا و نام وی عبدالله بود. مصعب پس از ذکر این خبر به ذکر اسامی چهار دختر حضرت پیغمبر پرداخت. یزیدبن عیاض نیز بروایت از زهری از ذکر اولاد ذکور آن حضرت فقط به بیان نام قاسم و عبدالله اکتفا کرده است. زبیربن بکار نیز از محمد، از محمد بن حسن از محمد بن فلیح از یزیدبن عیاض همین خبر را بنحوی دیگر روایت کرده و گفته است که خبر داد مرا ابراهیم بن حمزه و گفت که خدیجه از پیغمبر فقط قاسم و طاهر را آورد، و برخی هم میگویند اولاد ذکور از خدیجه عبدالله و طیب بوده، و سپس نام چهار دختر حضرت پیغمبر را بیان کرد و نیز از طریق ابن لهیعه از ابوالاسود معروف به یتیم عروه روایت شده که گفت خدیجه چهار فرزند ذکور آورد که نام آنها بدین سیاق است: قاسم، طیب، طاهر، عبدالله. و سپس نام دختران مولودهء از خدیجه را بیان کرد و نیز از طریق ابوحمزه از ابوبکربن عثمان روایتست که خدیجه چهار پسر و چهار دختر آورد و اسامی هر هشت مولود را بیان کرد، سپس گفت: اما اولاد ذکور خدیجه همگی در مکه بکودکی درگذشتند و اما فرزندان اناث خدیجه هر چهار تن به شوی رفتند و هر کدام فرزند آوردند. راوی خبر مذکور گوید: خبر داد مرا محمد بن فضاله که گفت: خدیجه از حضرت پیغمبر سه فرزند ذکور آورد، قاسم و طاهر و عبدالله. قال و حدثنی علی بن صالح عن جدی عبدالله بن مصعب بن الزبیر کنته امه صفیه اباالطاهر باسم بن اخیها الطاهر و به کان یکنی اخوها ابنها الزبیر و کان ابنه من اظرف الفتیان بمکه و به سمی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ابنه. و در موفقیات نیز بهمین نحو بیان شده و تصریح گردیده که طاهر پسر زبیر در شعب بدنیا آمد و حضرت پیغمبر هم پسر خویش را بنام پسر زبیر مسمی فرمود. (الاصابه ج3 ص299). و نیز صاحب الاصابه در ذیل ترجمهء عبدالله بن سیدالبشر آورده که: تقدم ذکره فی ترجمه الطاهر و جزم هشام بن الکلبی بانّ عبدالله و الطیب و الطاهر واحد، اسمه عبدالله و الطیب و الطاهر لقبان له. (الاصابه ج5 ص 58). و رجوع به عقدالفرید ج5 ص7 و طاهر شود.