طول

[طُ وَ] (ع اِ) عمر. || دیری. || غیبت. || (ص، اِ) جِ طولی. (منتهی الارب).
- سبع طول (در قرآن)؛ هفت سورهء طویل قرآن و آن بقره و آل عمران و نساء و مائده و انعام و اعراف باشد، و در هفتمی خلاف کرده اند، بعضی سورهء یونس گفته اند و بعضی سورهء انفال و براءه را معاً یک سوره شمرده و جزء سبع طول نهاده اند. رجوع به سبع طوال شود.
- || سبع طُوَل (در شعر)؛ معلقهء امرؤالقیس و زهیر و عمرو و لبید و طَرَفه و حارث و عنتره.