احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن ابراهیم ابی الحسن الاشعری الیمنی القربتی الحنفی فقیه و نحوی و لغوی و نساب. او را در فنون شتی تاَلیف است و از جمله کتاب اللباب فی الاَداب و المختصر فی النحو. (روضات الجنات ص51 س3). و نیز التعریف بالانساب و ملخص آن موسوم به اللباب الی معرفه الانساب و تفاحه فی المساحه. و وفات وی پس از سال 500 ه . ق. بوده است.