احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد معروف به ابن قطان بغدادی. مکنی به ابوالحسین. ریاست حکومت و تدریس بغداد بدو منتهی شده است و او را مصنفات بسیار است در اصول وفقه و فروع آن و وفات او به سال 359 ه . ق. بود. (روضات الجنات ص58 س6).