طلیق
[طَ] (ع ص) خنده روی. (منتهی الارب). گشاده روی. (منتهی الارب) (دهار). || از قید رسته. (منتهی الارب). رهاشدهء از بند. (منتخب اللغات). رهاکرده. (منتهی الارب). آزادکرده (پس از بردگی). از بند رهاکرده. ج، طُلقاء. (مهذب الاسماء).
- رجل طلیق الیدین؛ اذا کان سخیاً. (مهذب الاسماء). بخشنده.
- طلیق الاله؛ باد است. (منتهی الارب).
- طلیق اللسان؛ تیززبان. گشاده زبان.
- طلیق الوجه؛ خندان و گشاده روی. (منتخب اللغات).
- لسان طلیق؛ زبان فصیح. (منتهی الارب).
- رجل طلیق الیدین؛ اذا کان سخیاً. (مهذب الاسماء). بخشنده.
- طلیق الاله؛ باد است. (منتهی الارب).
- طلیق اللسان؛ تیززبان. گشاده زبان.
- طلیق الوجه؛ خندان و گشاده روی. (منتخب اللغات).
- لسان طلیق؛ زبان فصیح. (منتهی الارب).