احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن مبارک نصیبی حوفی [ خزفی ](1) نحوی. مکنی به ابوالعباس و ملقب به تقی الدین. او راست: شرحی بر مقصورهء ابن درید و شرحی بر ملحه الاعراب ابومحمد حریری. وفات او به سال 664 ه . ق. بود.
(1) - در کشف الظنون ذیل مقصورهء ابن درید، «الخزفی» و ذیل ملحه الاعراب، «الحوفی» آمده است.
(1) - در کشف الظنون ذیل مقصورهء ابن درید، «الخزفی» و ذیل ملحه الاعراب، «الحوفی» آمده است.