طفیل
[طُ فَ] (اِخ) ابن عامربن واثله الکنانی. یکی از شجعان و از سرشناسان قوم خود بود. وی با پدر خویش و ابن الاشعث در شورش بر حجاج دست داشت و در واقعهء یوم الزاویه کشته شد (82 ه . ق.) و پدر وی او را به قصیدتی رثاء گفت که مطلعش این است :
خلی طفیل علی الهم فانشعبا.
(الاعلام زرکلی ج 2 ص448).
خلی طفیل علی الهم فانشعبا.
(الاعلام زرکلی ج 2 ص448).