طفل
[طَ] (ع ص) نازک و نازپرورد از هر چیزی. ج، طِفال، طُفول. یقال: بنان طفل و جاریهٌ طفله و انما جاز ان یوصف البنان و هو جمع بالطفل و هو واحد لان کل جمع لیس بینه و بین واحده الا الهاء فانه یذکر و یؤنث. (منتهی الارب). نازک و تازه از هر چیزی. (منتخب اللغات). امرأهٌ طفل؛ زنی نازک و نرم. (مهذب الاسماء). || سرانگشت نرم و نازک. (دهار). || (اِ) تاریکی. || باران. (منتهی الارب).