طروب
[طَ] (ع ص) مرد بسیارطرب. (منتهی الارب). شادمان. (غیاث اللغات) (آنندراج). آنکه پیوسته شاد بُوَد :
گندم و جو را و باقی حُبوب
تو توانی خورد نی من ای طَروب.مولوی.
گندم و جو را و باقی حُبوب
تو توانی خورد نی من ای طَروب.مولوی.