طرب انگیز

[طَ رَ اَ] (نف مرکب) که طرب انگیزد. طرب خیز. (آنندراج). شادی و فرخ انگیز. نشاط آور :
مطربان طرب انگیز نوازنده نوا
ما نوازندهء مدح ملک خوب خصال.فرخی.
مطرب آمادهء دردیست که خوش مینالد
مرغ عاشق طرب انگیز بود آوازش.سعدی.
غالب گفتار سعدی طرب انگیز است و طیبت آمیز. (گلستان).
خاک مصر طرب انگیز نبینی که همان
خاک مصر است ولی بر سر فرعون و جنود.
سعدی.
بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن
بشادی رخ گل بیخ غم ز دل برکن.حافظ.
برگیر شراب طرب انگیز و بیا
پنهان ز رقیب سفله بستیز و بیا.
(منسوب به حافظ).
|| (اِ مرکب) سازی زهی. نام ذات اوتاری ایرانی که با کمان نوازند که چهار دسته و چهار کاسه دارد و هر دسته ای را پنج زه باشد. در فرانسوی نیز طرب انگیز(1) گویند. رجوع به لاروس کبیر شود. قسمی ساز نواختنی.
(1) - Terab anguiz.