طاول
[وِ / وَ] (اِ) تاول. آبله ای باشد که بسبب سوختن یا کار کردن بر اعضا و دست و پا بهم رسد. برآمدگی پوست از سوختگی. آبله. برآمدگی جلد بکیفیتی که زیر آن آب جمع شده باشد. رجوع به تاول شود.
- طاول زدن؛ تنفط. ایجاد طاول.
- طاول طاعونی؛ سیاه زخم. خراج.(1)
- طاول عظم جلدی(2)؛ نفاطه. ج، نفاط.
(1) - Anthrax.
(2) - Bulle.
- طاول زدن؛ تنفط. ایجاد طاول.
- طاول طاعونی؛ سیاه زخم. خراج.(1)
- طاول عظم جلدی(2)؛ نفاطه. ج، نفاط.
(1) - Anthrax.
(2) - Bulle.