طالبی
[لِ] (اِخ) ابوالحسن علی بن زیدبن عیسی بن زیدبن عبدالله بن محمد بن عقیل بن ابی طالب الطالبی العقیلی الادیب الشافعی. حافظ ابوعبدالله الحاکم در تاریخ نیشابور نام او را آورده و گفته که: ابوالحسن عقیلی ادیب، در پایان زندگانی در رستاق بُست نیشابور سکونت گزید، و در مکه از علی بن عبدالعزیز کتابها استماع کرد، از اقران خود نیز سماع دارد، اما بدان اکتفا نکرده، و ابی الا ان یرتقی الی قوم لعل بعضهم مات قبل ان یولد. المختصر را در بُست و نیشابور نزد ابراهیم مزنی خواند، وی از جماعتی روایت کرده که پیش از مزنی از دنیا رفته اند. در سال 337 ه . ق. ما از او [ مطالبی فراگرفته ] و نوشتیم. و در همین سال بطرثیث (ترشیز) رفت. و در پایان همین سال (337 ه . ق.) درگذشت. (انساب سمعانی).