ضحاک

[ضَحْ حا] (اِخ) ابن سلیمان بن سالم بن دهایه ابوالازهر المرئی الاوسی، منسوب به امری ءالقیس بن مالک. وی ببغداد شد و بدانجا اقامت گزید و بنحو و لغت آشنائی داشت و شعر نیکو میسرود و بسال 547 ه . ق. درگذشت. او راست:
ماانعم الله علی عبده
بنعمه اوفی من العافیه
و کل من عوفی فی جسمه
فانه فی عیشه راضیه
و المال حلو حسن جید
علی الفتی لکنه عاریه
و اسعد العالم بالمال من
اعطاه للاَخره الباقیه
ما احسن الدنیا و لکنها
مع حسنها غدّاره فانیه.
(معجم الادباء ج4 ص272).