احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن عبدالله اصفهانی. رجوع به ابونعیم احمدبن عبدالله بن احمد اصفهانی شود و نیز او راست: المستخرج فی الحدیث و شفاء فی الطب المسند عن المصطفی (ظاهراً همان الطب النبی است) و هم مؤلف کشف الظنون ذیل ذکر کتاب الطب النبوی وفات او را به سال 432 ه . ق. آورد و خوندمیر در حبیب السیر (ج1 ص 307) آرد که در سنهء ثلثین و اربعمائه حافظ ابونعیم احمدبن عبدالله الاصفهانی روضهء زندگانی را وداع کرد و او در ایام حیات خود مؤلفات درسلک تحریر آورد.