احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن عبدالله بن احمد الفرغانی. ابن ابی محمد عبدالله بن احمدبن خزیان بن حامس الفرغانی. مکنی به ابومنصور. عبدالله پدر احمد از اصحاب محمد بن جریر طبری صاحب تفسیر و تاریخ است. و احمد در ماه ربیع الاول سال 398 ه . ق. درگذشت و مولد او در شب هشتم ذی الحجهء سنهء 327 ه . ق. بمصر بود. یاقوت گوید وفات او را در 398 مصریان بمن گفتند بسالی که من بمصر بودم یعنی سال 612 ابومنصور از پدر خود عبدالله، تصانیف ابوجعفر محمد بن جریر طبری را روایت کرده است. و خود ابومنصور را تصانیف چند است و از جمله: کتاب التاریخ و آن ذیلی است که بر کتاب تاریخ پدر خویش کرده است و کتاب سیره العزیز سلطان مصر، منتسب بعلویین. و کتاب سیره کافور الاخشیدی. و مقام احمد بمصر بود. (معجم الادباءیاقوت چ مارگلیوث ج1 ص161).