صدقه
[صَ دَ قَ] (اِخ) ابن دبیس بن صدقه بن منصور اسدی. وی از امراء بنی مزید است، پس از پدر به سال 529 ه . ق. ولایت حله یافت. سلطان مسعود سلجوقی بر آن شد که آن بلد را از وی انتزاع کند. صدقه با او بجنگ درآمد و پیروز گشت و مسعود به سال 531 به بغداد بازگردید و بین او و صدقه آشتی برقرار شد و چون بین سلطان مسعود و صاحب فارس جنگ درپیوست صدقه با مسعود بود و در یکی از جنگها به سال 532 کشته شد. (از الاعلام زرکلی ص430). صاحب حبیب السیر آرد: چون پدر وی دبیس بامر سلطان مسعود سلجوقی بقتل رسید وی چند گاهی با برادر خویش در حدود حله بمخالفت با سلجوقیان برخاست. (حبیب السیر چ خیام ج2 ص543). در طبقات سلاطین اسلام آورده: وی ششمین امیر از امرای بنی مزید حله است و از سال 529 تا سال 532 امارت داشته است. (ترجمهء طبقات سلاطین اسلام ص108).