صادقی
[دِ] (اِخ) سیدجعفر. وی از اهالی دهلی هندوستان است و از مشاهیر شعرای آن سامان و او را کتابی است که بهارستان جعفری نام دارد. از اشعار اوست:
ترک من دست چو بر خنجر بی داد برد
تشنه را ذوق زلال خضر از یاد برد.
وی بسال 1190 ه . ق. درگذشت. (از ریحانه الادب ج 2 ص450).
ترک من دست چو بر خنجر بی داد برد
تشنه را ذوق زلال خضر از یاد برد.
وی بسال 1190 ه . ق. درگذشت. (از ریحانه الادب ج 2 ص450).