احمد

[اَ مَ] (اِخ) ابن احمدبن احمدبن عبداللطیف شرجی زبیدی حنفی ملقب به زین الدین(1) و مکنی به ابوالعباس. او راست: نزهه الاحباب و مختصر صحیح بخاری و کتاب الفوائد و الصلاه و العوائد و طبقات الخواص. وفات او به سال 898 ه . ق.(2) بوده است. (کشف الظنون).
(1) - در کشف الظنون ذیل نزهه الاحباب لقب او زین الدین و ذیل الفوائد شهاب الدین آمده.
(2) - در کشف الظنون ذیل نزهه الاحباب و الفوائد وفات او 898 ه . ق. و ذیل مختصر صحیح بخاری 893 ه . ق. آمده است.