صاب

(اِخ) ابن ادریس. ابن ابی اصیبعه گوید: او طاط بن ادریس است. و صابئون به او منسوب اند. رجوع به ادریس شود. و شهرزوری در نزهه الارواح گوید: طاطه، صاب پسر ادریس است و حنفا که آنان را صابیون(1) خوانند به وی منسوبند. از سخنان اوست: کسی که عقل ندارد، غضب را مغلوب خود نتواند کرد. پادشاه عاقل به رفق و مدارا به جایی رسد که به جور و صولت بدانجا نتواند رسید. پادشاه صاحب رأی باید به کردار مردان نگرد نه به جثهء آنان و باید با آنکه توانایی دفع او ندارد مخالفت نکند. (ترجمهء نزهه الارواح). قفطی در تاریخ الحکماء (ص 8) آرد که در سبب پرستش بتان گفته اند که صاب بن ادریس یا یکی از شاهزادگان بتان را بزرگ میشمرد و خدای خویش خواند به تقلید اسقلبیوس که صورتی از ادریس ساخته بود و آن را بزرگ میداشت.
(1) - مؤلف در اینجا به خطا رفته، چه حنفا غیر صابئون هستند.