شیربها

[بَ] (اِ مرکب) بهای شیر و قیمت شیر. || انعامی که پس از بازگرفتن کودک از شیر به دایهء وی می دهند. (ناظم الاطباء). || مزد دایگی و شیر که به کودک دهند : موسی را به وی [ به مادر موسی ] دادند [ فرعون و زنش ] و اقرار کردند که هر ماهی دویست دینار شیربها به او بدهند. (قصص الانبیاء). || آنچه از قماش و زر و گوهر و سیم که در هنگام عروسی از خانهء داماد به خانهء عروس فرستند. (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از انجمن آرا) (از غیاث) (از برهان). پول نقدی که خانوادهء عروس از داماد گیرد :
اول بیار شیربهای عروس عقل
وآنگه ببر قبالهء اقبال رایگان.خاقانی.
عروس عافیت آنگه قبول کرد مرا
که عمر بیش بها دادمش به شیربها.خاقانی.
دختری این مرغ به آن مرغ داد
شیربها خواهد از او بامداد.نظامی.
طوفان درم به آسمان رفت
در شیربها سخن ز جان رفت.نظامی.
بر عروسیش داد شیربها
با عروسش ز بند کرد رها.نظامی.
|| کابین. دست پیمان. مهر. صداق. صَدُقه. [ صَ دُ قَ ] . (یادداشت مؤلف).