شیربوی
(ص مرکب) کودکی که دهان وی هنوز بوی شیر دهد. (ناظم الاطباء). بوی شیر دهنده. (یادداشت مؤلف). دارای بوی شیر :
همی می خورد با لب شیربوی
شود بیگمان زود پرخاشجوی.فردوسی.
همی می خورد با لب شیربوی
شود بیگمان زود پرخاشجوی.فردوسی.