احمد
[اَ مَ] (اِخ) ابن ابراهیم واسطی حنبلی ملقب بعمادالدین و متوفی به سال 711 ه . ق. او راست شرحی نافع بر منازل السائرین عبدالله انصاری. و البلغه والاقناع فی حلّ شبهه مسئله السماع. و مدخل اهل الفقه و اللسان. حاج خلیفه در کشف الظنون در ذکر البلغه و الاقناع فی حل شبهه مسئله السماع نسب احمد را شیخ عمادالدین احمدبن ابراهیم الواسطی الحنبلی متوفی به سال 711 ه . ق. می آورد و در ذکر مسئله السماع [ در باب سین ] نسب او را عمادالدین ابوالعباس احمدبن ابراهیم الواسطی الشافعی متوفی بسال 694 ه . ق. و گوید [ و هی ] مشتمله علی فصول... قد تکلّم فیه الشافعی و انکر علیهم فی هذا العصر و فیه البلغه والاقناع فی حل شبهه مسئله السماع للشیخ عمادالدین. و ظاهراً دو احمد مزبور یک تن و دو کتاب یکی باشد. والله اعلم.