احمد

[اَ مَ] (اِخ) ابن ابراهیم بن ایوب مسوحی(1) مکنی به ابوعلی. او از اجلهء مشایخ و ظراف و متوکلین (؟) بغداد بود و با سری سقطی و جز او صحبت داشته و از سری حسن مسوحی روایت کند و گفته اند که وی حج کردی با پیراهنی و ردائی و نعلینی، بی آنکه رکوه یا کوزه ای بردارد مگر کوزه ای بلورین که در آن سیبی شامی نهادی و بوئیدی. رجوع شود بصفه الصفوه جزو دوم ص240 و نفحات الانس چ هند ص62.
(1) - در نفحات الانس چ هند، مسبوحی بغلط چاپ شده است.