شهوه
[شَهْ وَ] (ع اِمص، اِ) خواهانی تن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
- شهوه الحبالی؛ ویار (در زنان باردار). (یادداشت مؤلف).
- شهوه الطین؛ ویار گِل خوارگی. بنطا. (از یادداشت مؤلف).
- شهوه کلبیه؛ فرط شهوت و شدت آن و حرص بر خوردن باشد چنانکه در طبیعت سگها است. (از بحر الجواهر). رجوع به شهوت کلبیه در ذیل شهوت شود.
- شهوه الحبالی؛ ویار (در زنان باردار). (یادداشت مؤلف).
- شهوه الطین؛ ویار گِل خوارگی. بنطا. (از یادداشت مؤلف).
- شهوه کلبیه؛ فرط شهوت و شدت آن و حرص بر خوردن باشد چنانکه در طبیعت سگها است. (از بحر الجواهر). رجوع به شهوت کلبیه در ذیل شهوت شود.