احمد
[اَ مَ] (اِخ) (ملا...). پدر او در سند مسند قضای حنفیه داشت، لکن احمد طریقهء تشیع گزید و بخدمت اکبرشاه پیوست و به امر او بتألیف تاریخی عام به نام الفی آغاز کرد و تا زمان چنگیز و وقایع عصر او بنوشت و چون بسال 996 ه . ق. در لاهور کشته شد بقیهء کتاب را آصف خان جعفربیک بپایان رسانید. احمد را تألیفی دیگر به نام خلاصه الحیاه هست.