احمد
[اَ مَ] (اِخ) نامی از نامهای رسول صلوات اللهعلیه: مبشراً برسول یأتی من بعدی اسمه احمد. (قرآن 61/6). قال (ص) : انا فی السماء اَحمَد و فی الارض محمد.
گفت جز خواجهء مؤیّدرای
احمد مرسل و رسول خدای.نظامی.
تختهء اول که الف نقش بست
بر در محجوبهء احمد نشست.نظامی.
نام احمد نام جمله انبیاست
چونکه صد آمد نود هم پیش ماست.
مولوی.
احمد ار بگشاید آن پرّ جلیل
تا ابد مدهوش ماند جبرئیل.مولوی.
و گویند از پیش کس این نام نداشته است و حرمت حضرت او را در زمان وی و مدتی دراز پس از رحلت او صلوات الله علیه کس را این نام ندادند. لیکن سپس این اسم متداول و شایع گشت.
گفت جز خواجهء مؤیّدرای
احمد مرسل و رسول خدای.نظامی.
تختهء اول که الف نقش بست
بر در محجوبهء احمد نشست.نظامی.
نام احمد نام جمله انبیاست
چونکه صد آمد نود هم پیش ماست.
مولوی.
احمد ار بگشاید آن پرّ جلیل
تا ابد مدهوش ماند جبرئیل.مولوی.
و گویند از پیش کس این نام نداشته است و حرمت حضرت او را در زمان وی و مدتی دراز پس از رحلت او صلوات الله علیه کس را این نام ندادند. لیکن سپس این اسم متداول و شایع گشت.