شوی
[شَ وا] (ع ص، اِ) کار سهل و اندک از هر چیز. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || ستور ریزه. (منتهی الارب). مال پست. (از اقرب الموارد). || اطراف دستها و پایها و سرهای مردم. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). کرانه ها، یعنی دست و پای. (ترجمان علامهء جرجانی). || هر عضو که نه جای قتل باشد. یقال: رماه فأشواه؛ اذا لم یصب المقتل و یقال: لاتشوی ولکن تقتل. || گوسپندان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || پوست سر. (منتهی الارب). شواه یکی. (ترجمان علامهء جرجانی).