احفار
[اِ] (ع مص) اِحفارِ صبی؛ افتادن چهار دندان پیشین کودک، دو از بالا و دو از زیر. || احفارِ مُهر؛ افتادن دندانهای ثنایا و رباعیات کُرّه. (منتهی الارب). || اِحفارِ کسی چاهی را؛ یاری دادن کسی را در کندن چاه. (منتهی الارب).
درگاه به پرداخت ملت برای ووکامرس
اتصال فروشگاه شما به شبکه به پرداخت ملت برای پرداخت آنلاین سریع و مطمئن با تمامی کارتهای عضو شتاب
مشاهده جزئیات محصول
