شکرگیر
[شَ کَ] (ن مف مرکب) گرفتار. ظاهراً مانند نمک گیر :
مشو بر طرهء شیرین شکرگیر
وگر گیری نخست از خویشتن گیر.
امیرخسرو (از آنندراج).
مشو بر طرهء شیرین شکرگیر
وگر گیری نخست از خویشتن گیر.
امیرخسرو (از آنندراج).