شقه
[شَقْ / شِقْ قَ / قِ] (از ع، اِ) از شقّه عربی و یا معرب از شاخه و شاخ، پاره. پارچه: یک شقهء گوشت؛ یعنی نیم گوسفند یا گاو کشته و مانند آنها که پوست کنده از درازا به دو نیم کرده باشند. (یادداشت مؤلف). و رجوع به شِقَّه شود.