شعب
[شَ عَ] (ع اِمص) دوری در میان دو دوش و یا دو شاخ گاو و جز آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد)(1).
(1) - در اقرب الموارد به صورت دو معنی مستقل آمده است.
(1) - در اقرب الموارد به صورت دو معنی مستقل آمده است.