شبیب
[شَ] (اِخ) ابن وثاب نمیری. امیر و والی رقه و سروج و حران بود. نخست برای المستنصر علوی خطبه میخواند و سپس برای القائم عباسی (430 ه . ق.). مردی شجاع و کریم و اصیل بود و در سال 431 ه . ق. در حران بدورد حیات گفت. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 229).