اجدابیه

[اَ بی یَ] (اِخ) شهری است به افریقیه (دمشقی)، بین برقه و طرابلس غرب و بین آن و زویله در حدود یکماهه راه است. (به قول ابن حوقل). ابوعبید البکری گفته است که زمین آن هموار و آبش گوارا و دارای چشمهء عذب و بستانهای لطیف و نخلستان بسیار است و از درختان جز اراک در آنجا یافت نشود و در آن جامعی است نیکوبنا که ابوالقاسم قائم بن عبیدالله المهدی ساخته و آن را صومعه ای هشت گوش نیکو کرده است و گرمابه ها و مهمانسراها و بازارهای پرجمعیت دارد. و از آنجاست ابراهیم بن اسماعیل بن احمدبن عبدالله طرابلسی. (معجم البلدان). مؤلف قاموس الاعلام گوید: قصبه ای است در طرف غربی برقه، یعنی بنغازی، در شمال غربی قصبهء اوجله و او را در ساحل بندر و قلعه ای است و در آن اشجار و نخل بسیار است و آبی گوارا دارد و مسجد بزرگی در زمان ملوک فاطمی، قائم بن مهدی بدان جا بنا کرده است و صومعه ای نیز بدان جاست هشت گوش و امروز خرابست. ابن اجدابی منسوب بهمین اجدابیّه است.